Diary update

Het is moi weer even helemaal ontlopen om mijn blog op mijn website bij te houden! Hier dus weer wat updates!

10-02-18

Laatst was weer een typische ''Just another day in Malta'' dag. De dag waarin je denkt lekker een verwen-jezelf-dag met een warme douche en een bodylotion en movie ochtend kan hebben. Veranderde al toen ik uit bed stapte, en op een ijskoude tegelvloer waarin je tenen ongeveer vastgevroren zitten en waar vooral ook de VLOER GEEN LAVA IS. Goed.

Ontbijten, zoals elke ochtend vaste prik is dat een boterham met jam (waarvan afgelopen 2 dagen ik al bezuinigingen ondervind, want ik eet al 2 dagen de kontjes van de boterhammen), en een bakje chocodinges erbij, die zijn sinds een paar dagen veranderd, want toen waren cornflakes de vaste prik. Ook kreeg ik een halve bak koffie om een beetje op te warmen van mijn nog niet zo tropische avontuur maar vooral ook voor de kille sfeer in het huis. Het ''doe maar net of ik er niet ben'' wordt hier behoorlijk letterlijk genomen. Goed. Tijd voor mijn warme douche.

FORGET IT. Het was weer de oude vertrouwde dagelijkse nieuwjaarsduik. Als eerste heb ik al een ongelofelijke hekel aan in een bad douchen (Sorry iedereen waarbij ik ooit in een bad heb gedoucht), en om dan nog een pisstraaltje te hebben is ook te overzien. MAAR KOM OP. LAUW op zijn minst. Nee koud. Elke keer ben ik ook zo verbaasd dat mijn benen al zo mooi donker van kleur zijn, vervolgens komt het besef dat dat nog niet kan want ik heb amper zon gezien, en als ik goed ga kijken blijkt het (pimpel)paars met (roze) stippen (/kippenvel) te zijn.

Gelukkig ging het in bed liggen wel helemaal foutloos. Lekker een film gekeken (die ik van te voren altijd download, maar nooit kijk waar hij over gaat, en dat had ik dus bij deze beter wel kunnen doen), want WAT een slechte film weer. Goed, na wat special effects gezien te hebben waarbij je op het frame in kan schatten waar de keyframes zijn neergedonderd was het tijd om mezelf te verhuizen in een iets nettere outfit dan een sportlegging, een zomers topje, een dik vest en een sjaal. Toen kwam ik er dus ook achter dat mijn jas nog nat was van gisteren -duuh.- dus die werd even voor de ventilator gehangen (Ja, echt.) Uiteindelijk met een (vanbinnen nog doorweekte) jas naar buiten gegaan, en HUP daar was de zon en een droge weg. Naja dat droge weg duurde ook niet zo lang. Zodra je bergafwaarts ging was de weg weer zeiknat. Dat had een nogal toffe reden. Letterlijk op ELKE HOEK was iedereen zijn kelder aan het leegpompen. Niks geen brandweerslangen, hup joh.

Goed, aangekomen met alweer natte sokken met de bushalte besloot de bus te vroeg te komen waardoor ik echt heerlijk zo door kon reizen. In Sliema heerlijk even (dikke truien, handschoenen en een sjaal) gewinkeld, en toen op naar mijn nieuwe appartementje! Het is zo gek, in 2 weken ga ik uit huis, woon ik in een gastgezin, heb ik mijn eerste huisbezichtiging en ga ik misschien ook nog op mezelf wonen! En wat een leuk en lief huisje. Morgen wordt het een dag om te gaan mailen om alles rond te krijgen, en ik hoop volgende week te gaan verhuizen als alles lukt!

Op de terugweg met de bus vroeg ik wanneer mijn bushalte kwam, en toen werd de buschauffeur boos dat ik niet op het stopknopje drukte. FUCKER. Nee maar echt. Geloof het ''Malteese mensen zijn ZO gastvrij'' ook niet, want dat is zeker niet op iedereen van toepassi UGUMGASTGEZIN. Goeeeeeed.

Uiteindelijk weer thuisgekomen, en daar kwam de overheerlijke magnetronmaaltijd weer tevoorschijn. Ik zal het proberen te omschrijven als een delicatesse. Het herinnerde mijn geest aan een zeer mooie avond in bij een typerende zeeuwse festiviteit waarbij ik de inhoud van mijn maag geleegd heb en een zeer typerende nasmaak had. GAT-VER-DAMME. Ik eet echt alles, en wil ook veel proberen (bewijs, gisteren was het nog octopus), maar om nou gevulde pastastukjes in saus te donderen en het in de magnetron te zetten sla ik écht liever over de volgende keer.

Wel nog even heerlijk met huis en de buurtjes kunnen face timen. Ook al moest ik daar op ten duur voor in de badkamer gaan staan, omdat de wifi even een mini-siesta aan het houden was.. Het is zo fijn om iedereen gewoon even te horen en te zien!

Nu voor mezelf een avondje ingepland. Lekker the Notebook aan, en ik doe niks meer! Jullie zijn inmiddels ook weer 10 minuten en een impressie van mijn leven hier verder.

Joe! Margo

12-02-18

Daar lig je dan onder je zesdubbele dekens in je korte broek als pyjamabroek zodat hij ook nog even het gevoel krijgt dat hij nuttig is. Met daarboven een sportshirt en een dikke pluizige trui. Dit omdat mijn kleding en waaronder dus mijn pyjamapakket nog in de was blijken te zitten.

Ondertussen lig ik met mijn flitslamp in mijn pak ananassap te schijnen wat ongeveer al een halve week aangebroken uit de koeling openstaat, om te kijken of er al schimmel op staat, of dat er stukjes in zitten. Want anders zal het nog wel te drinken zijn. Ik neem een flinke slok en het smaakt nog prima, en anders is het vast goed voor mijn afweersysteem. Ik vreet nog even een halve kan pringels leeg bij gebrek aan fruit, en probeer naar huis een foto te appen van mijn charmante geimproviseerde pyjama. Dan kom ik erachter dat ik geen wifi heb. YAY. Welkom in Malta. Net het echte studentenleven.

Vervolgens probeer ik met mijn laptop verbinding te maken, en zie dan dat deze ook geen verbinding heeft. Dan is er nog het laatste plan om met mijn telefoon in de badkamer te gaan zitten. Want.. Daar is tenslotte het beste bereik. Ideaal voor een lang toilet bezoek. Of om gewoon extra lang iedereen te laten wachten zodat ze hopelijk eens wat aan het internet gaan doen, tot ik bedenk dat ik de badkamer zo goed als voor mezelf heb.

Ik probeer mezelf alvast mentaal voor te bereiden op een wekker die weer om 6 uur afgaat, maar dat lukt nog niet helemaal. Ik sta nog op standje ‘flits in je pak sap’ en de ‘vreet je vol’ modus. Aangezien mijn avondeten een soort samenhangend goedje was van in de kruiden gevallen wortels en iets wat vlees moest voorstellen, maar waarvan ik er al etend achter kwam dat het niet helemaal smaakte alsof ik alles op kon eten. (Ik ben zo iemand die denkt dat ze de hele groentetuin die ze altijd maken bij een restaurant te eten is) Dat resulteerde tot een resultaat waarna mijn eetlust ook wel een eind over was. Het enige wat écht oprecht goed smaakt zijn de MacDonalds, de in-plastic-verpakte-toetjes, en het restaurant waar we vanmiddag zijn gaan lunchen voor 4,-

Voor de rest heb ik écht killerkuiten gekregen van alle heuvels wandelen. Ik probeer altijd als een soort snelwandelaar de berg te beklimmen, en dat begint zijn vruchten af te werpen. Alleen vrees ik er nu wel voor dat als ik thuis kom ik niet meer in mijn rijlaarzen gaan passen. Want EN mega kuiten EN zomer waarbij ik ongeveer 30 milkshakes aan vocht uitzet. Top. Niks meer aan doen.

Zo langzamerhand ga ik mezelf toch nog maar eens proberen om te draaien in mijn bedje. Half 10 klinkt weer als een prima tijd om te gaan slapen. Tellen, tellen. Nog 8,5 uur voordat mijn wekkertje weer gaat, en mijn vertrouwde boterhammetjes met jam en bakje chocopops weer klaar staan om opgevreten te worden door een monster met een ontplofte krullenbol in een dikke trui, zodat ik ’s nachts niet vastvries aan de muur.

Joeee! Margo

16-02-18

THE BITCH IS MOVING TOMORROW!

En hopelijk voor langer dan alleen het weekend! Ze doen vanuit AmLanguage nog ON-TIE-GE-LIJK lastig, maar ik hoop zo dat ze mij mijn eigen plekje gunnen waar ik ook weer zoveel toffe momenten kan meemaken 🙏🏼 Het klinkt gek, maar ik ben ook dankbaar voor de tijd in het gastgezin. Het heeft me geleerd om zo anders te denken, maar ook dat "het altijd erger kan". Ookal vind ik het nu GEEN ENKEL probleem om het weer naar het betere te sleuren. Dank gastgezin voor de koude douches, het slechte eten, het op mijn eerste dag afdroppen bij de bushalte en niks uitleggen, het niet tegen me praten, het altijd alleen eten, de magnetronmaaltijden, het altijd even kille welkom, het 2 weken doen met dezelfde handoek, het ontbreken van mijn was, het niet legen van de toilet prullenbak, het niet drogen van mijn kleren als ik zeiknat thuiskom, het sleuteltje waarmee ik nooit alles in 1x open kan maken, de kapotte doortrek van de wc, en vooral ook voor het gevoel geven dat ik NIET welkom ben. Het heeft mij namelijk in laten zien hoe ACHTERIJK goed ik het daarzo in dat kikkerlandje ik heb 😍💕

18-02-18

Het is zo gek. Ineens lig je in je eigen appartementje. Nouja, helemaal eigen is het nog niet. Want ik huur het. Althans, dat is het plan. Inmiddels lig ik al 17 uur aan een stuk in bed. Mijn heerlijke twee persoons bed met dekens die hier mijn nieuwe favorieten zijn, want ze geven me warmte. Gisteren ben ik aangekomen in het appartement, en ik heb mezelf zelden zo gelukkig gevoeld. Een van de eerste dingen deed was facetimen met mijn beste vriendinnetje en het thuisfront, want eindelijk heb ik wifi die dat toelaat. Toen ben ik boodschappen gaan doen en deze een kilometer bergop- en afwaarts meegesleurd. Vervolgens heb ik onder de douche gestaan. Waar eerst bruin pruttelend water uit kwam bleek uiteindelijk de freaking fijnste douche te zijn die ik ooit heb gehad.

Het was onder een pisstraaltje, in een bad, en ik stond dubbelgewormen om eronder te passen. Maar WARM WATER.. Nu pas besefte ik hoe schoon ik mezelf voelde toen ik vanonder de douche kwam. Dat 3 weken koud water douchen heeft echt geen goed gedaan voor mijn lijfje.. Misschien krijg ik nu allemaal enge ziektes omdat ik de douche niet eerst door heb laten lopen, maar het was het waard. Inmiddels komen er wat zonnestraaltjes door en schijnen op mijn uberzachte witte lakentje. Man, wat kan een mens gelukkig zijn..

Gisteren ben ik uit eten geweest. Ik heb mezelf neergepleurd bij een boulevardje, en hoewel de ober een kopie van een ex was, ik heb echt ON-TIE-GE-LIJK lekker gegeten. Dan maakt de rest niks meer uit. En dat allemaal op loopafstand.

Ik kijk nog even rond me. Naast me liggen 2 pakken koekjes, een lege schaal waar cornflakes in zatten en mijn rug en hoofd worden ondersteund door 3 kussens. Ik kan er niks aan doen, maar ik voel mezelf zo enorm thuis hier. Vanmorgen heb ik 3 afleveringen van de Luizenmoeder gekeken, heb half youtube weer bijgewerkt heb heb ik zojuist The Lucky One (mijn FAVORIET ALL THE TIME) weer voor de 6e keer gezien. Eindelijk laat mijn wifi het toe. YES.

Vanavond staat er Sushi eten met een collega van stage op de planning, en daar heb ik ongelofelijk veel zin in! Even lekker uit eten, genieten, babbelen. Nu ga ik proberen te ontdekken hoe de wasmachine werkt, om daarna mezelf weer onder die heerlijk warme douche te hijsen en even lekker helemaal in de welness-tut-stand te gaan, want hier kan dat..

Morgen hoor ik meer van AmLanguage of ik hier kan blijven, of dat ik -weer- moet gaan verhuizen. Ik heb zelden zo graag iets gewild dan mijn onderkomen hier houden. Wat is dit een super plek.. Een plek waar ik hopelijk nog zoveel meer ga leren en ontdekken dan alleen hoe de voordeur open moet, en dat ik op moet letten bij de trap, omdat ik anders nog een keer bijna val.

Joe! Margo