Realized

@Desenio.nl

''I realized that I stopped living life. I'm literally just trying to get through the next day, just living in the thought of tomorrow. I'm not living, I'm waiting. And the trouble is, I don't know what I'm exactly waiting for. I'm kind of scared for what it might be.''

Dat is de quote die afgelopen zondag op mijn Instagram (@Margootjeee) heb geplaatst. Het heeft mij bijna een avond gekost om dit online te durven zetten, en dit blog zeker een week voordat ik goed in woorden kon brengen wat ik bedoelde met deze quote in betrekking tot mijn leven.

Om meteen even alles duidelijk te maken. Ik lijd niet aan een depressie of zie het leven niet meer zitten, maar de afgelopen tijd zijn er heel veel momenten geweest waar ik mezelf iets te vaak voorbij ben gerend. Vorige week zondag (toen ik de quote op mijn instagram postte) kwam dit besef eigenlijk even als een donderslag in mijn hoofd.

De afgelopen maanden heb ik geprobeerd om alles te geven, het gevoel mee te geven dat ik mezelf overal wel doorheensla, maar vooral ook een glimlach voor iedereen op te houden. Dat ik geen mental breakdowns heb. Maar naast dat heb ik mezelf ook een hele hoop wijsgemaakt, en dat gebeurt heel onbewust.

Soms worden er opmerkingen gemaakt waar ik echt ontiegelijk onzeker van wordt. ''Je bent nog een jonge meid, dat trek je wel'' Nee. Dat trek je niet als je met 6 uur slaap de volgend dag 3 uur moet reizen en 8 uur jezelf vol te geven bij je opleiding omdat je het anders niet haalt. ''Oh, 3 uur reizen met de trein per dag? Ja je moet er wat voor over hebben als je iets wil'' En geloof me, dat is zo. Maar dat is niet een reden dat het op ten duur niet een keer gaat opbreken. ''Soms moet je even doorgaan als het moeilijk wordt'' Ook hier kan ik geen ongelijk aan geven, maar je moet jezelf niet over gaan werken. En misschien nog de ergste ''Wat ben je toch een egoïst dat je die en die in de steek laat''. Die laatste, die komt misschien nog wel het hardste aan.

Mijn vriendinnen zijn er altijd voor mij als ik het even heb, als ik even door een zware periode ga. En ik zal er ook altijd voor hun zijn. Dat is voor mij meer dan normaal. Je steunt elkaar als het moeilijk is, je geniet samen van de mooie momenten, maar je deelt ook lief en leed. Helaas zijn er ook genoeg mensen aan wie je blijft geven, maar waarvan er maar zelden of soms zelfs niks van terugkomt.

Nog steeds snap ik dat niet. Het is toch heerlijk om het leven met elkaar te delen. Om samen van de kleine momenten te genieten maar ook helemaal op een goede manier door te slaan als je echt een grote uitdaging op je pad krijgt. Hoe heerlijk is het om samen met vrienden, familie of andere mensen die dichtbij je staan het leven te delen, aan te gaan en ervan te genieten.

Joe! Margo