Vakantie vieren in Algarve

Terwijl ik dit schrijf lig ik als een soort medium rood gebakken biefstukje op een lichtbedje bij het zwembad in Portugal. En ik geniet. Ik geniet van de net iets te dikke mensen in te kleine badpakken. Van net iets te Gerald-Joling-Gebruinde kleurtjes terwijl ik er nog bijloop als een albino met bruin haar wat ontploft is omdat krullen en zwembadwater niet zo goed samen gaan. Ik geniet ook van de combinaties die ik maak bij het ontbijt. Een stuk watermeloen en een gebakken visje gaan prima samen. Van de "wake up farts" die ik elke ochtend laat en van mijn lieve vriendinnetjes die net zo genieten als ik. Deze week vond ik het best weer moeilijk om een toffe blog online te zetten. Persoonlijk vind ik vakantie blogs altijd een beetje egoïstisch. Laten zien hoe slank je bent, perfecte zomerfoto's delen maar vooral laten zien hoe geweldig je het heb. Tuurlijk doe ik hier ook aan mee, al kun je de perfecte slanke zomerfoto's afstrepen. Ook ik hou bij "OKE DRIE TWEE EEN FOTO" mijn buik in om mijn 30 italiaanse ijsbolletjes en mijn 3 gangendiner wat ik er elke dag weer aan plak te verbergen. We proberen om de dag een beetje wat zien van de steden. A maakte we bij het stadje Tavira waarschijnlijk wel een kleine fout. Het kleine "Venetië" zoals de reisleidster het noemde bleek een Venetië te zijn zonder water, romantische hotspots en knappe italianen. Overigens hadden we wel een knappe ober, maar toen we het menu kregen zag ik dat hij er niet op stond. BUMMER.

Over koppelen hoef ik trouwens niet bang te zijn. Bij aankomst stond onze ontiegelijk gespierde taxichauffeur al klaar. Die na wat geklets 3 jaar Lifeguard geweest te zijn. Ik zag hem nou al even helemaal in een slomo over het strand rennen. Het eerste wat hij had gered als Lifeguard zijnde was een dolfijn. NOU JONGENS. Moet ik nog meer zeggen?! Oh yes. Hij was onze PRIVÉ (?!?!) taxi cauffeur en Amanda probeerde mij de eerste 2 minuten al te koppelen. Bleek dat Mr. Jimmy een vriendin had. Een Portugees is sowieso niet echt een succes denk ik. Hilversum en Tilburg bleken voor 2 mensen al te ver te zijn. Blijkbaar is reizen meer mijn ding.

Ik duik even over in een ander onderwerp. Van de week heb ik mee mogen doen met een lesje Aquafit. Na een paar oefeningen die ze met een iets te blij animatie-smoeltje op de kant stonden te doen, die ON-MO-GE-LIJK bleken in het water hebben we ook weer afgehaakt. Amanda en ik hadden een hele aura zonder mensen om ons heen gekweekt omdat we vooral bezig waren met het natspetteren van elkaar dan met de iets te geforceerde oefeningen. Maar, je moet alles eens geprobeerd hebben in je leven. Zo ook de mysterieuze salades die ik elke keer weer bij ontbijt, lunch, en diner vind. Over alles een keer geprobeerd te hebben in het leven. Nu moet ik toch even zeggen dat ik vandaag een artikel gelezen heb waar blijkt dat Patricia Paay en haar vriend zo'n 36 jaar schelen, dus het zou zelfs kunnen zijn dat mijn prins nog niet geboren is. It's a crazy world guys.

Ik ga nog heel even genieten van de zon die nu net achter een van de palmbomen verschijnt en mij zo even beschermd van een hoofd dat net zo rood is als mijn "Rosé all day" badpak.

Joe! Margo