top of page
Zoeken

Afsluiting Schooljaar 1 & 2

  • Foto van schrijver: Margo Nije
    Margo Nije
  • 2 jul 2017
  • 3 minuten om te lezen

BAM, HATSEFLATS, RETETE!

Het is echt een ontiegelijk goed gevoel om trots te mogen zijn op jezelf. Dit is misschien zelfs wel een van de eerste keren dat ik écht trots op mezelf ben. Ik zal eens uitleggen in wat voor achtbaan ik de afgelopen 4 maanden heb gezeten. -Zojuist bedenk ik me ook dat er vandaag een Bucketlist online zou moeten komen, maar dit is eigenlijk even een tussendoor ‘’toffertje’’ wat echt online moet. - Ik heb deze periode afgesloten met een foute presentatie voor mijn eigen bedachte ''foute festival''.

Zoals jullie weten ben ik in Maart begonnen aan een nieuwe opleiding. Het werd me vrijwel meteen duidelijk dat ik veel verschillende klassen zou gaan volgen, en dat mijn rooster één grote georganiseerde rotzooi zou worden. En geloof me, dit was ook zo. Daar kom je dan binnen als 19 jarige Zeeuwse die ineens in een grote stad vol vreemde mensen gaat studeren. Ik voelde me nog staan op mijn eerste schooldag. Die dag had mijn trein voor het gemakt ook even 4 uur vertraging waardoor ik ook nog eens véél te laat binnen kwam. Het eerste wat mijn trajectbegeleider zei was ‘’Dat is de dame uit Zeeland toch?!’’ WAT?! Had hij dat na een paar weken onthouden?! Mijn nederlands docent sprak me na 3 jaar nog aan met de verkeerde naam. Dat was eigenlijk de eerste shock die ik kreeg. Mijn 2e shock kwam nadat iedereen me meteen zo goed opving. Ik werd meteen meegenomen door een groep om pauze te houden. Ook kreeg ik na een week meteen een compleet gepersonaliseerd rooster. Goeiemorgen. Dit was zeker een school waar ik kneiterhard moest gaan werken, want dat deden ze zelf ook.

Ik volgde in 1 week 3 verschillende klassen mee. En tijdens reflectie/portfolio weken had ik soms de keuze uit 6 verschillende roosters. Ik moet meteen toegeven dat ik na 4 maanden daardoor zeker nog niet iedereen bij naam ken, maar WAT ben ik goed opgevangen door iedereen. In de afgelopen 4 maanden heb ik zo ontiegelijk veel geleerd. Zowel op gebied al vormgeving, ontwerpproces, conceptdenken en ga zo nog maar even door. Docenten stonden altijd voor me klaar en als ik vragen had werd ik altijd geholpen. Zo heb ik 2 docenten en 1 leerling nog wel eens 2 uur bezig gehouden met een vraag over een website. En geloof het of niet, ze deden het met plezier!

De afgelopen 4 maanden heb ik harder gewerkt dan de afgelopen 2 jaar op mijn vorige school. Het is bizar hoe een school je compleet om kan turnen. Ik ben ook enorm veranderd als persoon. Ik begin nu echt mijn eigen stijl te kennen in het vormgeven, en dat is LEUK! Dat kleine Zeeuwse verlegen meisje krijgt nu een stijl, een attitude, een echt volwassen leventje! Het de elke dag 3 tot 4 uur reizen, het volgen van 3 verschillende klassen en elke dag nieuwe gezichten zien, het niet meer moeten maar willen die mij zo ontzettend hebben veranderd. Ik zit met een glimlach op mijn gezicht mijn huiswerk te maken, omdat ik het wil. Omdat ik een tof product wil afleveren, omdat ik wil bewijzen dat ik het kan, maar ook omdat ik er gewoon weer zo ontiegelijk veel plezier in heb. Het eindeloos klieren met een roze balkje die net een centimeter meer naar links moet en ik er na een uur achter kom dat hij toch mooier is een iets zachtere pasteltint in een totaal andere kleur. Heerlijk. Het zijn waarschijnlijk dingen die niet-vormgevers niet snappen, maar als het gevoel van je product is wat je zelf wil.. Er zijn weinig dingen die beter zijn dan dat.

Het is jammer dat stiekem best wat dingen heb moeten laten vallen voor school. De tijd die ik met mijn hond kon trainen heeft er zeker onder moeten lijden, maar ook de paardjes waar ik het liefst elke dag met hart en ziel door wind en regen naartoe gaan zijn dingen die afgelopen tijd op een heel laag pitje hebben moeten staan. Daarnaast heeft mijn sociale leven ook even zijn dipje gehad, maar iedereen begreep gelukkig allemaal zo goed dat dit was wat ik even nodig had op het moment. Dat ‘’school voorgaat’’, en misschien niet alleen voor het papiertje, maar voor de persoon die ik erdoor geworden ben. Daarom wil ik iedereen die mij heeft geholpen de afgelopen maanden enorm bedanken! Nu voelt het net alsof ik een praatje doe alsof ik geslaagd ben, maar voor mezelf ben ik al geslaagd. Ben ik geslaagd in mijn vooruitgang, in het mezelf overtreffen en in het overwinnen van nieuwe dingen. Natuurlijk ga ik technisch nog heel veel bijleren, maar de eerste knopjes zijn zeker al om!


 
 
 

Comments


Recente berichten
Volg &Go
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page